პროდუქტები

გამოკვლეულია β-კარბოანჰიდრაზების (CAs, EC 4.2.1.1) დათრგუნვა პათოგენური სოკოებიდან Cryptococcus neoformans (Can2) და Candida albicans (Nce103) 25 განშტოებული ალიფატური და არომატული კარბოქსილატების სერიით.შედარებისთვის კვლევაში ასევე ჩართული იყო ადამიანის იზოფორმები hCA I და II.ალიფატური კარბოქსილატები ძირითადად იყო მილიმოლარული hCA I და II ინჰიბიტორები და დაბალი მიკრომოლარული/სუბმიკრომოლარული β-CA ინჰიბიტორები.არომატული კარბოქსილატები იყო ოთხი ფერმენტის მიკრომოლარული ინჰიბიტორები, მაგრამ ზოგიერთმა მათგანმა აჩვენა დაბალი ნანომოლარული აქტივობა სოკოს პათოგენური ფერმენტების მიმართ.4-ჰიდროქსი- და 4-მეთოქსი-ბენზოატი თრგუნავს Can2-ს K(I)-ით 9,5-9,9 ნმ.ზოგიერთი ამ წარმოებულის მეთილის ეთერები, ჰიდროქსამატები, ჰიდრაზიდები და კარბოქსამიდები ასევე იყვნენ α- და β-CA-ების ეფექტური ინჰიბიტორები.

პარაბენები ერთ-ერთი ყველაზე ხშირად გამოყენებული კონსერვანტებია მიკრობების ზრდის დასათრგუნად და მთელი რიგი სამომხმარებლო პროდუქტების შენახვის ვადის გასაგრძელებლად.წინამდებარე კვლევის მიზანი იყო მკერდის კიბოს უჯრედებში (MCF7) პარაბენების მეტაბოლიზმის შესახებ ინფორმაციის მოპოვება, რადგან მათ გამოავლინეს ესტროგენული აქტივობა ამ უჯრედების მიმართ და აღმოჩენილი იქნა ძუძუს კიბოს ქსოვილებში.პარაბენების ტოქსიკურობა MCF7 უჯრედებისთვის განისაზღვრა MTT ანალიზის გამოყენებით.მეთილ-, ბუტილის და ბენზილ-პარაბენის ჰიდროლიზი პ-ჰიდროქსიბენზოის მჟავამდე გაანალიზებული იყო კულტივირებულ MCF7 უჯრედებში და უჯრედულ ჰომოგენატებში.გლუკურონიდაცია და სულფოკონიუგაცია შესწავლილი იყო MCF7 ჰომოგენატებში და პარაბენები გაანალიზდა HPLC-ით.მეთილ-პარაბენი გაცილებით ნაკლებად ტოქსიკურია, ვიდრე ბუტილი და ბენზილ-პარაბენი.პარაბენები სრულიად სტაბილური იყო MCF7 ჰომოგენატებში, ხოლო p-ნიტროფენილ აცეტატი, სუბსტრატის ტიპი, გაიარა ჰიდროლიზი.MCF7 უჯრედის ჰომოგენატები არ გამოხატავდნენ გლუკურონიდაციის და სულფოკონიუგაციის აქტივობას პარაბენების მიმართ.პარაბენების უფრო მაღალმა სტაბილურობამ შეიძლება აიხსნას მათი დაგროვება ძუძუს კიბოს ქსოვილში.