ვირთხებს მიიღეს მცენარეული წარმოშობის ფენოლური ანტიოქსიდანტის კვერცეტინი (QC) ერთჯერადი დოზა თავისუფალ, ლიპოსომით ჩაკეტილ და გალაქტოზილირებულ ლიპოსომით ინკაფსულირებულ ფორმებში კარბონტეტრაქლორიდის ჰეპატოტოქსიურ დოზამდე 2 საათით ადრე (CCl4, 40% ვ/ვ ზეითუნის ზეთში, b1. .wt).QC-ის ტესტირებულ სამ განსხვავებულ ფორმას შორის მხოლოდ გალაქტოზილირებული ლიპოსომული QC უზრუნველყოფდა მნიშვნელოვან დაცვას CCl4-ით გამოწვეული ღვიძლის ოქსიდაციური დაზიანებისგან.ინექციიდან 24 საათის შემდეგ (SC) ვირთხების ღვიძლის უჯრედები აღმოჩნდა მგრძნობიარე CCl4-ით გამოწვეული ოქსიდაციური დაზიანების მიმართ და მისი მონიტორინგი ხდებოდა ღვიძლის მემბრანაში კონიუგირებული დიენის გაზრდილი რაოდენობით.კონიუგირებული დიენის ორჯერ ზრდა CCl4-ის ინდუქციის შედეგად შემცირდა ნორმალურ დონემდე გალაქტოზილირებული ლიპოსომური QC წინასწარი დამუშავებით.კარბონტეტრაქლორიდმა გამოიწვია ღვიძლის უჯრედების მემბრანის დაზიანება და იგი შეფასდა სისხლის შრატის პათოლოგიური და ღვიძლის ქსოვილის ჰისტოლოგიური გამოკვლევით.მემბრანის დაზიანება CCl4-ის ინდუქციით შემდგომ შეფასდა პლაზმური მემბრანის (PM) შეკრული ფერმენტის Na+/K+ ატფ-აზას აქტივობის შემცირებული დონით და ის გაიზარდა მხოლოდ გალაქტოზილირებული ლიპოსომური QC-ის წინასწარი მკურნალობით.კარბონტეტრაქლორიდმა გამოიწვია ღვიძლის უჯრედებში ფერმენტული და მოლეკულური ენდოგენური ანტიოქსიდანტების დონის მნიშვნელოვანი დაქვეითება. ღვიძლის უჯრედებში ანტიოქსიდანტური სისტემის დეპრესია მთლიანად აღიკვეთა გალაქტოზილირებული ლიფსოსომური QC-ის ერთჯერადი დოზით CCl4 მკურნალობამდე.ღვიძლის QC-ის ათვისება შეფასებული იყო ფლავონოიდის ინექციიდან 2 საათის შემდეგ (8.9 მიკრომოლი/კგ სხეულის მასაზე) (თავისუფალი ან ლიპოსომური ფორმები) და ინექციური QC-ის 85% აღმოჩნდა ღვიძლში გალაქტოზილირებული ლიპოსომური QC-ის შემთხვევაში.მაშინ როდესაც ინექციური დოზის მხოლოდ 25% იყო გამოვლენილი ღვიძლში, როდესაც შეყვანილი იყო თავისუფალი QC-ის იდენტური რაოდენობა.კარბონტეტრაქლორიდმა ასევე გამოიწვია მემბრანის სითხის ცვლილება და იგი შეფასდა მემბრანის მიკროსიბლანტის შემცირებით.უფასო QC წინასწარ მკურნალობას არ მოჰყვა დაცვა CCl4-ით გამოწვეული ღვიძლის მემბრანის სითხის გაზრდისგან, მაშინ როცა გალაქტოზილირებულ ლიპოსომურ QC-ს მნიშვნელოვანი დაცვა ჰქონდა ზრდისგან.ამ კვლევის შედეგებმა აჩვენა, რომ გალაქტოზილირებულ ლიპოსომაში QC-ს შეუძლია მნიშვნელოვანი დაცვა CCl4-ით გამოწვეული ჰეპატოცელულური დაზიანებისგან.
